Strażnica KOP „Polanka”

Dziś Strażnica KOP „Polanka” to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Jego konsekwencje są głębokie, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych aspektach codziennego życia. W miarę zagłębiania się w badanie Strażnica KOP „Polanka” odkrywamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie i jego wpływ na sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Strażnica KOP „Polanka”, analizując jego znaczenie, wyzwania i możliwe rozwiązania. Ponadto sprawdzimy, jak Strażnica KOP „Polanka” ewoluował na przestrzeni czasu i jakie są przewidywane perspektywy na przyszłość w związku z tym tematem. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży po świecie Strażnica KOP „Polanka”!

Strażnica KOP „Polanka”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1938

Organizacja
Dyslokacja

Polanka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Ćwiecino”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Łużki” w 1931

Strażnica KOP „Polanka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1924, w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 5 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic. Strażnica KOP „Polanka” w latach 1928 – 1934 znajdowała się w strukturze 2 kompanii KOP „Ćwiecino”. W komunikacie dyslokacyjnym z 1938 nie występuje. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.

Strażnica KOP „Polanka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 522 metrów od słupa granicznego nr 116 do 131.

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

Bibliografia