Strażnica KOP „Dubinowo”

W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Dubinowo” to temat, który przykuł uwagę wielu osób i ekspertów z różnych dziedzin. Od momentu pojawienia się Strażnica KOP „Dubinowo” wzbudził duże zainteresowanie i był przedmiotem licznych badań, badań i debat. Zjawisko to wzbudziło u wielu ludzi zarówno ciekawość, jak i strach, ponieważ jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia jest niezaprzeczalny. Strażnica KOP „Dubinowo” okazał się istotnym i niezwykle istotnym tematem w naszym współczesnym społeczeństwie, a jego wpływ wydaje się stale rosnąć. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Strażnica KOP „Dubinowo” i przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, oferując kompleksowe i wnikliwe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny.

Strażnica KOP „Dubinowo”
Strażnica KOP „Olszany”
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Olszany
Dubinowo

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Dundery”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Słobódka” w 1931

Strażnica KOP „Dubinowo” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-łotewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1926, w składzie Brygady KOP „Wilno”, został sformowany 19 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic. W latach 1929 – 1934 w 3 kompanii KOP „Obabie” funkcjonowała strażnica KOP „Olszany”. Po 1934 strażnicę przeniesiono do Dubinowa. W latach 1938 – 1939 strażnica KOP „Dubinowo” znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Dundery” z pułku KOP „Głębokie”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 13 km i trakt długości 8 km.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.

Strażnica KOP „Dubinowo” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów 250 metrów, a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 487 metrów od słupa granicznego nr 63 do 72.

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

Bibliografia

  • Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.