Strażnica KOP „Pieszczaniki”

W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Pieszczaniki” stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to debata na temat znaczenia Strażnica KOP „Pieszczaniki” we współczesnym społeczeństwie, wpływu Strażnica KOP „Pieszczaniki” na gospodarkę, czy po prostu fascynacja historią Strażnica KOP „Pieszczaniki”, temat ten przykuł uwagę wielu. Co więcej, Strażnica KOP „Pieszczaniki” wywołał niekończące się badania, debaty i dyskusje, które doprowadziły do ​​​​większego zrozumienia i docenienia jego znaczenia. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Strażnica KOP „Pieszczaniki”, analizując różne perspektywy i przedstawiając kompleksowe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak aktualny.

Strażnica KOP „Pieszczaniki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1934

Organizacja
Dyslokacja

Pieszczaniki

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Pieszczaniki”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Sienkiewicze” w 1931

Strażnica KOP „Pieszczaniki” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1925, w składzie 5 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 16 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 16 strażnic. Strażnica KOP „Pieszczaniki” w latach 1928 – 1929 i w 1932 funkcjonowała w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Pieszczaniki”. W komunikacie dyslokacyjnym z 1934 nie występuje. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi.

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

Bibliografia