Strażnica KOP „Zagajno”
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Strażnica KOP „Zagajno”, badając jego liczne aspekty i wpływ na różne obszary codziennego życia. Strażnica KOP „Zagajno” to temat, który wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Idąc tym tropem, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję, wyzwania i możliwości oraz to, jak ukształtowało to sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i współpracujemy. Nieważne, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz odkrywać jego cuda, ten artykuł zapewni Ci pouczające i wzbogacające spojrzenie na Strażnica KOP „Zagajno”. Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica KOP „Zagajno” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1924 w składzie 3 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 6 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic. 53 strażnica KOP „Zagajno” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Żebrowszczyzna” batalionu KOP „Iwieniec”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej. W 1930 nadano strażnicy imię Romualda Traugutta. W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP. Strażnicę z macierzystą kompanią łączył trakt długości 8,4 km.
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.
Strażnica KOP „Zagajno” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 497 metrów od słupa granicznego nr 670 do 679, a w 1938 pododcinek szerokości 4 kilometrów 929 metrów od słupa granicznego nr 668 do 678.
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Duszków” ⇔ strażnica KOP „Wołma” - 1928, 1929, 1931, 1932, 1934
- strażnica KOP „Pomorszczyzna” ⇔ strażnica KOP „Wołma” - 1938
Walki o strażnicę w 1939
17 września 1939 od 3:30 do 4:30 trwała walka o strażnicę „Zagajno”. Poległo 2 Polaków, 2 odniosło rany, 8 dostało się do niewoli. Atakujący pogranicznicy stracili 6 rannych.
Dowódcy strażnicy
Uwagi
- ↑ zaścianek Zahajno, gmina Wołma, powiat wołożyński, województwo nowogródzkie
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1929.
- ↑ a b Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 23/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 55/1934.
- ↑ a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 85/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 307.
- ↑ Szubański 1993 ↓, s. 277.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 89.
- ↑ a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Głowiński 2018 ↓, s. 84.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Cygan 2006 ↓, s. 99.
- ↑ Listy płac bg „Iwieniec” ↓.
Bibliografia
- Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. .
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 8390021794.
- Tomasz Głowiński: Pułk KOP „Wołożyn” i chroniona przezeń granica (1929–1939). W: Artur Ochał, Michał Ruczyński, Paweł Skubisz: U polskich stali granic. W 90. rocznicę utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2018. ISBN 978-83-8098-528-5.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (145), 1993. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Listy płac batalionu granicznego KOP „Iwieniec” w latach 1925-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.