W dzisiejszym świecie Strażnica KOP „Igorka” jest istotną kwestią, która wpływa na dużą liczbę ludzi w różnych aspektach ich życia. Niezależnie od tego, czy na poziomie indywidualnym, społecznym czy globalnym, Strażnica KOP „Igorka” zyskał znaczące znaczenie i wywołał szeroki zakres opinii i debat. W tym artykule zagłębimy się w świat Strażnica KOP „Igorka”, aby przeanalizować jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje. Odkryjemy, jak Strażnica KOP „Igorka” zaznaczył się w dzisiejszym społeczeństwie przed i po, a także zbadamy możliwe rozwiązania i alternatywy, aby skutecznie rozwiązać ten problem. Dołącz do nas w tej podróży, aby lepiej zrozumieć znaczenie Strażnica KOP „Igorka” w dzisiejszym świecie.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Igorka |
Formacja | |
Podległość |
Strażnica KOP „Igorka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.
W lutym 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 24 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic. Strażnica KOP „Igorka” w latach 1928 – 1939 znajdowała się w strukturze 3 kompanii KOP „Kalety”. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej.
W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga leśna długości 12,4 km.
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza.
Strażnica KOP „Igorka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 7 kilometrów 700 metrów od słupa granicznego nr 272 do 286, a w 1938 pododcinek szerokości 7 kilometrów 500 metrów od słupa granicznego nr 272 do 286.
Wydarzenia:
Sąsiednie strażnice: