W dzisiejszym świecie Placówka wywiadowcza KOP nr 1 jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to kwestia polityczna, społeczna, naukowa czy rozrywkowa, Placówka wywiadowcza KOP nr 1 przykuwa uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Dzięki bogatej i zróżnicowanej historii Placówka wywiadowcza KOP nr 1 pozostaje dziś przedmiotem dyskusji i debat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Placówka wywiadowcza KOP nr 1 i jego wpływ na współczesne społeczeństwo, a także implikacje, jakie ma na przyszłość.
Placówka utworzona została w lipcu 1929 w Suwałkach. Wchodziła w skład Brygady KOP „Grodno”. Pod względem pracy wywiadowczej podlegała szefowi Ekspozytury Nr 1 „Wilno” Oddziału II SG, pod względem pracy kontrwywiadowczej szefowi Samodzielnego Referatu Informacyjnego DOK III Grodno, natomiast pod względem wyszkolenia wojskowego dowódcy Brygady KOP „Grodno”. Pod względem administracyjno-gospodarczym placówka była przydzielona do 29 batalionu odwodowego w Suwałkach. W maju 1934 placówka mieściła się przy ul. Kościuszki 40 na I pietrze, w domu prywatnym, jednopiętrowym, natomiast oficer eksponowany placówki w Oranach zajmował lokal na I piętrze w budynku stacji kolejowej Orany.
Zgodnie z etatem placówka liczyła 3 oficerów, 3 podoficerów i 4 szeregowych.
oficer przemytniczy (p.o. kier.) − por. Kamiński Marian
Obsada personalna w marcu 1939:
kierownik placówki – kpt. adm. (piech.) Marian Czesław Bajertein
oficer placówki – kpt. piech. Alfons Jakubianiec (od VI 1937)
oficer placówki – kpt. adm. (piech.) Józef Pilarski
Uwagi
↑Zarządzenie szefa sztabu Korpusu Ochrony Ochrony Pogranicza ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP.
↑Byli to: kierownik placówki (major), oficer do spraw wywiadu zaczepnego (kapitan), oficer do spraw kontrwywiadu i spraw przemytniczych (kapitan) → Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 ↓, s. 1/zał.1
↑Marian Czesław Bajerlein (1891-1961), Muzeum polskich formacji granicznych .
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939.
Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Wykazy imienne całkowitej obsady oficerskiej oraz zmian stanu oficerów Szefostwa Wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1933-1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadu nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 z 15 lipca 1929.
Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadowczej nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 z 19 listopada 1931.
Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937.
↑ abdziałająca na rzecz Sił Zbrojnych RP, lecz wchodząca w ich skład tylko w razie ogłoszenia powszechnej lub częściowej mobilizacji oraz w czasie wojny